ІМІТАЦЫЯ І ПРАФАНАЦЫЯ (ВІДЭА-АДРАС)
Насгэта цікавіць таму, што мэтады і прыёмыінтэлектуальнага жульніцтва ў Расеітакія ж, як і ў Беларусі. Проста янывыпрацаваны ў тых самых маскоўскіхлабараторыях хлусьні і разьлічаны наняздольнасьць постсавецкага грамадзтвана самастойнае думаньне.
Заместаналізу падзей і тэндэнцый, публіцыпрапануецца “дэмакратычны пафас”,апэляцыя да сумленнасьці, прапануеццанапоўніць выбарчы сьпіс “альтэрнатыўнымікандыдатамі, якія здолеюць сабрацьподпісы” і г.д. Беларусы і расейцы(значна пазьней) пэўны час прыслухоўвалісяда заклікаў-гуканьняў “дэмінтэлектуалаў”.Але пасьля рэгулярнага наведваньняпародыі на выбарчыя ўчасткі адчувалімярзотны стан, які можна назваць“постэлектаральным пахмельлем”. Яныбачылі на “выбарах” дзікія і масавыяпадтасоўкі, гвалт, “карусэлі”, дэмагогію,паліцэйшчыну, нават войскі. І разумелі,што сістэма іх выкарыстала, згвалціласамым брыдкім спосабам – “по согласию”.Што яны сабой стварылі “карцінку” дляпрыкрыцьця падману і выратавалі рэжымад ганьбы і правалу. Мільёны людзейперасталі хадзіць на непрыстойныэлектаральны спэктакль крамлёўска-лубянскайрэжысуры. Рэжымы ў Маскве і Менскуапынуліся над пустатой, над безданьню,грамадзтвы зрабілі першы рээвалюцыйныкрок і адмовіліся супрацоўнічаць здыктатурай.
Івось наперад выпускаюць падстаўныхапазыц-балбатуноў, якія зноў заводзяцьсваю катрынку пра дэмакратыю ў засеніЛубянкі. Для дэзарыентацыі грамадзтвазьлеплены і культывуюцца на працягудаволі доўгага часу супэр-апазыц-балбатуны.У Расеі гэта Навальны, якому арганізоўваеццагераічная і пасіянарная біяграфія, якібалбоча пра што заўгодна, толькі не прагалоўнае – не пра абсалютную ўладуКрамля-Лубянкі, не пра аджылую і дурнуюімпэрыю, не пра расейскія войны. УБеларусі гэта такія калібраваныя кадры,як Статкевіч, Лебедько, палітычнынябожчык Мілінкевіч і шэраг драбнейшыхапазыц-балбатунчыкаў.
Алетрэба прызнаць, што ім усё цяжэй выконвацьсваю ролю. Грамадзтва ўжо не давяраеім, яно адвярнулася ад падстаўных іфальшывых.
АлесьХадасевіч