СЛОВА НА СЬМЕРЦЬ ЮРЫ ХАДЫКІ

11-га верасьняпамёр Юры Віктаравіч Хадыка, які ад 1989года быў адным з дзейных і вядамыхнамесьнікаў старшыні БеларускагаНароднага Фронту. У апошнія гады ён жыўу Амэрыцы, не ўступаючы ў кантакт зьбеларусамі. Але з інфармацыі ў друку мыдаведаліся, што ён быў у ЗША і хварэў нацяжкую хваробу, ад якой і памёр на 79годзе жыцьця.

Я ведаў Юры Хадыкуз канца 1960-х гадоў. У яго асобе адбіўсяэвалюцыйны шлях шмат якіх беларускіхінтэлігентаў савецкай пары, ад веры ўКПСС, ад непрыняцьця беларускай мовы іпалітычнае дзейнасьці да падтрымкіБеларускага Адраджэньня, вяртаньня дабеларускай мовы, адмаўленьня ад КПСС іўключэньня ў змаганьне за незалежнуюдэмакратычную Беларусь у шэрагах Беларускага Народнага Фронту.

Шлях гэты быўвельмі няпросты. Але істотна, што ёнступіў і пайшоў па гэтай дарозе. Зарукайтаму, як я тое бачыў, была яго рацыянальнаявера ў Бога, захапленьне Хрысьціянствамі як вынік -- імкненьне жыць пасправядлівасьці.

Юры Віктаравічзрабіў свой станоўчы ўнёсак у справуБеларускага Адраджэньня, узмаганьне за волю і свабоду Беларусі.Яго добрыя справы застануцца ў думкахлюдзей і ў скарбонцы нашай беларускайНезалежнасьці і свабоды.

Вечнаяпамяць.

12 верасьня 2016г. Зянон Пазьняк.