АГЛЯД ЗАМЕЖНАГА ДРУКУ (28.12.2012–03.01.2013)

28 сьнежня 2012 г. бэльгійская газэта “Le Soir” паведаміла, што прэзыдэнт Пуцін падпісаў закон аб забароне усынаўленьня дзяцей з Расеі амэрыканскімі грамадзянамі. Гэта ёсьць самы варожы жэст супраць ЗША пасьля халоднай вайны. Закон прыняты ў адказ на прыняцьце ў ЗША “сьпіса Магніцкага” з асобаў расейскага начальства, якія спрычыніліся да арышту і сьмерці ў турме адваката Сяргея Магніцкага. Магніцкі раскрыў фінансавую афёру на 130 мільёнаў эўра. Вінаватым у гэтым злачынстве забаронена ўязжаць у ЗША.

Наш камэнтар: Лубянска-крамлёўскія цынікі зьвязалі амэрыканскае рашэньне па забойству адваката ў маскоўскай турме з лёсам многіх тысячаў расейскіх дзяцей, якія цяпер назаўсёды застануцца ў Расеі. Амэрыканцы адаптавалі ў сваіх сем'ях перш за ўсё дзяцей-інвалідаў, якія ня мелі надзеі на нармальнае жыцьцё ў Расеі. Многіх зь іх у ЗША вылечылі і, фактычна, выратавалі ад гібелі.

Сумленныя расейскія журналісты заяўляюць, што немагчыма нідзе знайсьці статыстыку сьмяротнасьці дзяцей-сірат у Расеі. Яна засакрэчана ўладамі, бо яна жудасная. Затое “деті умрут на своей велікой родіне”. Дзікая, няшчасная краіна...

28 сьнежня 2012 г. французкая газэта “Le Figaro” напісала пра эканамічны крызіс і палітычныя рэпрэсіі ў Беларусі, а таксама пра спробы рэжыму прывабіць у краіну замежных турыстаў. Цытуем канцоўку артыкула: “Беларускі прэзыдэнт прадае зброю сірыйскаму рэжыму Башара эль-Асада. Выстаўлена абвінавачваньне ў распаўсюджваньні зброі масавага зьнішчэньня супраць Бюро забесьпячэньня беларускай арміі, а таксама супраць агенцыі па ўзбраеньню “Белвнешпромсервіс”. Амэрыканскі ўрад унясе іх у сьпіс забароны”.

Наш камэнтар: Цікава пачытаць.

31 сьнежня 2012 г. польская газэта “Rzeczpospolita” апублікавала артыкул Анджэя Пачобута з Горадні пад тытулам “Беларускі КГБ хапае шпіёнаў, але начальнік бясьпекі губляе пасаду”. Пачобут напісаў пра арышт афіцэрамі КГБ РБ сьлесара А. Гайдукова і І. Багданава, які зьяўляецца членам апазыцыйнай Беларускай Хрысьціянскай Дэмакратыі. Потым Пачобут распавядае пра В. Рымашэўскага, называе яго “лідэрам Беларускай Хрысьціянскай Дэмакратыі” і “канкурэнтам Лукашэнкі на прэзыдэнцкіх выбарах два гады таму”. Рымашэўскі ўспамінае, як пасьля аршыту ў 2010 г. яго даптываў сам начальнік КГБ РБ, звольнены цяпер генэрал Зайцаў.

Наш камэнтар: Пачобут, вядома, любіць пісаць для палякаў. Яго ў Польшчы любяць называць героям. Цяпер і недаразьвітую канторскую крэатуру БХД зь яе “лідарам” і “канкурэнтам” з падачы гэтага “пісателя” у Польшчы будуць рабіць герояў і пагрозу лукашызму. А мы ня ведалі, што балалаечнае мастацтва такое папулярнае ў суседняй краіне.

2 студзеня 2013 г. іспанская газэта “El Pais” апублікавала артуыкул пад тытулам “Рэформы на Кубе: два крокі наперад, крок назад”. Апісваецца беднае жыцьцё насельніцтва, заявы ўладаў пра лібэралізацыю эканомікі і рэформы. На здымку ў газэце — транспарант на вуліцы з надпісам “Жыве вольная Куба!”

Наш камэнтар: Хлусьня, дэмагогія, гвалт і ізаляцыя ад цывілізаванага сьвету — у Беларусі, як на Кубе. І кубінцы, і беларусы ўжо зразумелі, што ня можа быць рэфармаваньня гэтай сістэмы. І кастрызм, і лукашызм павінны быць ліквідаваны. Толькі пасьля гэтага могуць пачацца рэформы і аднаўленьне нармальнага жыцьця.

2 студзеня 2013 г. італьянская газэта “Corriere della Sera” напісала, што ў мястэчку Торры непадалёк ад Вэроны бюст Мусаліні быў павешаны на ланцугу на скале. Яму таксама адбілі нос. Такім чынам антыфашысты адзначылі 80-годдзе фашыстоўскага “паходу на Рым”, зь якога ў 1922 годзе распачаўся рэжым Мусаліні ў Італіі.

Наш камэнтар: У 1991-93 гг. Стукачы і гэбэшнікі ва ўсіх публічных месцах і СМІ Беларусі распавядалі аб тым, што “нельзя убірать памятнікі Леніну, ведь вот в Італіі стоят до сіх пор памятнікі Муссоліні, это історія...”

На самой справе гісторыя была такая. Калі ў верасьні 1943 г. у Італіі высадзіліся войскі антыфашыстоўскай кааліцыі, то італьянцы доўга не чакалі. Быў арыштаваны Мусаліні, а ягоныя помнікі і знакі народ разграміў па ўсёй Італіі на працягу двух дзён і адной начы. Як гэтыя помнікі (паднятыя з дна возера Гарда) выкарыстоўваюцца цяпер, мы прачыталі ў італьянскай газэце.

2 студзеня 2013 г. славацкая газэта “SME” напісала пра шэсьці ў цэнтры Кіева і іншых украінскіх гарадоў у гонар 104-й гадавіны з дня нараджэньня Стэпана Бандэры. Людзі несьлі партрэты аднаго з ідэолагаў украінскага нацыяналізму, паходні і сьцягі. Арганізавала ўрачыстасьці нацыяналістычная партыя “Свабода”, якая на апошніх выбарах атрымала месцы ў парляманце краіны. Газэта нагадвае, што Бандэру забіла КГБ. Цытуем канцоўку артыкула: “Масква ўсё больш выразна намякае, што ўкраінцам трэба будзе выбіраць — альбо вярнуцца пад яе ахову, альбо стацца ўдарнай зонай на мяжы Эўразьвязу і постсавецкай прасторы”.

Наш камэнтар: Як трэба змагацца супраць Масквы, украінскаму народу паказаў прыклад патрыёт Бандэра. Украінцы памятаюць яго.

3 студзеня 2013 г. нідэрляндская газэта “De Telegraaf” апублікавала паведамленьне пад тытулам “Дэпардз'ё цяпер расеец”. Пра тое, што прэзыдэнт Пуцін загадаў надаць знакамітаму французскаму акцёру расейскае грамадзянства. Дэпардз'ё пратэстуе супраць вялікіх падаткаў на прыбыткі, якія трэба плаціць у Францыі.

Наш камэнтар: З тэлевізара ў гэты дзень весела глядзела фізіяномія Пуціна. Яго радавала, што на фоне расейскай народнай бяды і эканамічнага правала адзін вядомы француз просіцца пабыць рускім. Што ж, няхай пабудзе. У 1920-30-я гады такіх на Захадзе знаходзіліся многія тысячы. Яны прыязджалі ў “пралетарскі рай” будаваць камунізм. Бальшыня зь іх закончылі жыцьцё ў ГУЛАГу. Часы цяпер, праўда, ня тыя. Але вядома, што яшчэ з брэжнеўскіх часоў такія “пратэстныя” заходнікі (калі, зразумела, яны не былі праваленымі агентамі-шцірліцамі) не затрымліваліся ў Маскве даўжэй за 3-5 гадоў. Іхнія ўцёкі назад на Захад ужо не абстаўляліся такой рэкламнай шуміхай.

3 студзеня 2013 г. партугальская газэта “Diario de Noticias” апублікавала нэкралог пад тытулам “Памёр найстарэйшы сьвятар Партугаліі”. Айцу Жазэ Амару Тэйсэйры быў 101 год, ён прыняў сан 78 гадоў таму. Яго жыцьцё было служэньнем Богу і народу.

Наш камэнтар: Вольная нацыя разьвітваецца з шанаваным сьвятаром (які не займаў высокіх пасадаў у герархіі), уся краіна ўспамінае яго.

У Беларусі пад акупацыямі такога няма і быць ня можа. Акупанты будуюць сваё валадараньне на прымусовым бяспамяцтве. Вечна так ня будзе. У вызваленай Беларусі будзе ўшанавана памяць аб кожным сьвятары, які на роднай мове нёс Слова Божае нашаму народу.

3 студзеня 2013 г. польская газэта “Rzeczpospolita” апублікавала артыкул пяра Анджэя Пісальніка. Ён спасылаецца на вынікі апытаньняў зарэгістраванага ў Летуве дасьледчага цэнтру НІСЕПІ, “старэйшага недзяржаўнага сацыялагічнага цэнтру”. Паводле вынікаў, 29% беларусаў хацелі б інтэгравацца з Расеяй, 38,9% хочуць у Эўразьвяз. А 31,5% беларусаў падтрымліваюць Лукашэнку.

Наш камэнтар: А. Пісальнік у сваім рэпэртуары. Спасылаецца на агентурную крэатуру НІСЕПІ, пра якую ўсе абазнаныя людзі даўно ўжо ўсё зразумелі. Асабліва пасьля 31% за Лукашэнку, калі з поўным поспехам адбыўся Народны Байкот псэўдавыбараў летась. Кантора піша, пісальнікі перапісваюць, польскія суседзі на поўным сур'ёзе публікуюць гэта. А можа яны яшчэ і сваю палітыку фармуюць на аснове канторскай пісаніны?