ЗАМЕЖНЫ ДРУК (25–27.04.2011)

25 красавіка 2011 г. польская газэта “Gazeta Wyborcza” паведаміла, што прэзыдэнт Угоршчыны Пал Шмідт падпісаў новую Канстытуцыю Угоршчыны. Канстытуцыю пісалі і прасоўвалі яе прыняцьце правыя сілы начале з кансэрватыўнай партыяй ФІДЭС, якая дамінуе цяпер ва ўладзе. У Канстытуцыі згадана хрысьціянства як аснова нацыянальнага адзінства і традыцыі Угоршчыны. Таксама бароніцца шлюб паміж мужчынай і жанчынай. Канстытуцыя выклікала пратэсты левых у краіне і ў Эўропе.

Наш камэнтар: Эх, як надрываліся немым крыкам лібэральныя эўрадэпутаты ў Брусэлі. Яны крычалі на прэм'ера Угоршчыны Орбана: “Вы ня ведаеце, што такое дэмакратыя!” Ён не пярэчыў, толькі галавой ківаў. На самой справе гэты адказны за свой народ палітык цудоўна ведае, што такое ёсьць “брусэльская дэмакратыя” — гэта калі хрысьціянства кваліфікуецца як фашызм, а кожны пэдэраст усхваляецца як сьвяты. Нармальныя людзі і нармальныя народы стаміліся ўжо ад гэтага дэмзбачэнства.

26 красавіка 2011 г. славацкая газэта “Hospodarske Noviny” апублікавала артыкул пад тытулам “У Расею паедзем бяз віз”. Прадстаўнікі Эўразьвязу дамаўляюцца з Расеяй, каб у чэрвені сёлета ўвесьці бязьвізавыя паездкі грамадзянаў у два канцы. Газэта, аднак, выказвае скепсіс, што так будзе ў хуткім часе.

Наш камэнтар: Што ж, віншуем Эўразьвяз з адкрытай расейскай мяжой. Мы добра ведаем, што гэта ёсьць такое. Мяркуем, што калі і ўвядуць гэта, то ў хуткім часе захлынуцца расейскім крыміналам, прастытуцыяй і жульніцтвам. А потым доўга будуць разграбаць крымінальныя маскоўскія пласты (калі разграбуць), адлоўліваць банды і г.д.

26 красавіка 2011 г. чэшская газэта “Lidove Noviny” цытавала Лукашэнку, які публічна абзываў Януковіча і старшыню Эўракамісіі Барозу. Газэта называе ягоную лексіку “недыпляматычнай”. Барозу, маўляў, ён абазваў “нікчэмнасцю”.

Наш камэнтар: У тым та й справа, што не “нікчэмнасьцю”, а “казлом”. У чэшскай мове нават не знайшлося адпаведніка гэтай крымінальнай вулічнай лексіцы. Памятаем, ёсьць такі Кадафі. Ён таксама куражыўся і абзываўся і даволі доўгі пэрыяд. Скончылася тым, што сёньня заходнікі бамбардуюць ягоныя палацы і бункеры.

26 красавіка 2011 г. польская газэта “Rzeczpospolita” напісала пра пратэсты ў Італіі. У Кітаі адкрывалі музэй, прысьвечаны знакамітаму падарожніку 13 ст. Марку Пола. Удзельнічаць у адкрыцьці кітайцы запрасілі прэзыдэнта Харватыі Сціпэ Мэсіча. У Італіі зашумелі: “Гэта правакацыя!” Яны лічаць, што Пола нарадзіўся быў у Вэнэцыі, а харваты паказваюць ягоны родны дом на сваёй выспе Карчула. Італьянцы на гэта пярэчаць, што тады выспа належала Вэнэцыі.

Наш камэнтар: І навошта так хвалявацца? Ці ня ў кожным польскім горадзе стаяць помнікі вялікім беларусам Адаму Міцкевічу і Андрэю Тадэвушу Касьцюшку. І нічога сабе, мы ня супраць.

26 красавіка 2011 г. дацкая газэта “Politiken” напісала, што Чарнобыль наведаў прэзыдэнт Расеі Медведев разам з высокімі царкоўнымі і палітычнымі прадстаўнікамі, “каб памянуць ахвяры”.

Наш камэнтар: СМІ ўсяго сьвету паказалі гэтага Медведева, патрырха РПЦ Кірыла, Януковіча і іншых. Адчувалася, што менавіта візыт расейскага начальніка ўразіў аматараў сэнсацыяў — “ай-ай, ён сам наведаў Чарнобыль і так прыгожа выступіў, сьвечку паставіў...”

Успамінаецца, як многія ў Беларусі чакалі-чакалі, калі ў чарнобыльскія раёны БССР прыедзе сам Гарбачоў. Раз-пораз пра гэта нават згадвалася некаторымі сябрамі падчас паседжаньняў Управы і Сойму БНФ. Аднойчы Зянон Пазьняк сказаў: “Ну і што? Ну, прыедзе ён і што?” І сапраўды Гарбачоў прыехаў быў у красавіку 1991 года, напярэдадні рэфэрэндуму “за захаваньне СССР”. Хадзіў па чарнобыльскіх вёсках, малоў языком розныя глупствы, “как, товарішчі, здесь можно жіть?..” Праз некалькі месяцаў ня стала ані СССР, ані Гарбачова-прэзыдэнта.

У цяперашняга крамлёўскага візіцёра ў Чарнобыль трэба было б спытаць наконт лёсу чарнобыльскіх ліквідатараў у Расеі (няшчасныя людзі рэгулярна праводзяць галадоўкі пратэсту), наконт савецкага начальства, якое не аддадзена пад суд “русской демократіей”, а ўключана ў гэтую “демократію”. Медведева трэба было б спытаць пра шматмільярдныя кампэнсацыі нявыплачаныя беларускаму народу за чарнобыльскае злачынства Масквы. Замежнікам спадабалася мізансцэна ў Чарнобылі, а беларусам непрыемна было глядзець і слухаць фальшывых расейскіх візіцёраў.

27 красавіка 2011 г. швэдская газэта “Dagens Nyheter” паведаміла, што ў Стакгольме пачаліся здымкі гістарычнага мастацкага фільма, прысьвечанага лёсу знакамітага карабля “Густаў Ваза”. Карабель патануў 400 гадоў таму праз некалькі гадоў пасьля спуску на ваду. 50 гадоў таму яго знайшлі і паднялі з марскога дна ў вельмі добрым стане захаванасьці. Адмыслова для карабля быў зроблены нават музэй, які ў Стакгольме наведваюць дзесяткі тысячаў людзей штогод.

Наш камэнтар: У цывілізаваных краінах ашчадна ахоўваецца і рэстаўруецца гістарычная мінуўшчына. У акупаваных краінах рэжымныя хунты зьнішчаюць культуру тытульнага народу. У Беларусі наведвальнікаў шакіруе стан архітэктурнай спадчыны ў славутых культурных цэнтрах. У Нясьвіжы “раскопкі” праводзяцца варварскім мэтадам з дапамогай экскаватараў (“крымінальная “стаханаўшчына” ад антыкультуры). У Мірскім замку разгорнуты шыкарны (і кічавы) гатэль для багатых наведвальнікаў. “Рэстаўратары” нават ўламалі ліфт у канструкцыю інтэр'ера замку. Уваходная плата ў музэйны інтэр'ер замку складае 21 тысячу рублёў. Зроблена адмыслова, каб як мага менш людзей патрапілі ў замак. Дзікае лукашыстоўскае варварства .