ЗАМЕЖНЫ ДРУК (26–27.I.2011)

26 студзеня 2011 г. Швэдская газэта “Dagens Nyheter” пісала пра рэакцыю ў Расеі на тэракт у Дамадзедаве. Медведев і Пуцін абяцалі ўсіх злавіць і зьнішчыць. Расейскае тэлебачаньне паказала, як людзі ўскладаюць кветкі і запальваюць сьвечкі на месцы выбуха. Газэта напісала, што па ўсёй Расеі памінаюць ахвяраў тэракту.

Наш камэнтар: Швэдская газэта (і тысячы СМІ іншых краінаў) перабольшылі. На здымку ў газэце — сфатаграфаваныя буйным плянам некалькі чырвоных кветак. У іншых СМІ — буйным плянам некалькі маладых асобаў са сьвечкамі. Не выпадкова пляны буйныя. Бо людзей, кветак і сьвечак адзінкі, амаль няма. І ніякай жалобы ня тое што ў Расеі, а нават у Маскве не абвясьцілі. Расейскія аналітыкі зазначаюць, што калі адбыўся тэракт у Мадрыдзе, супраць тэрарызма дэманстравалі толькі ў сталіцы краіны 500 тысячаў чалавек. Салідарна, усе разам, нягледзячы на розьніцу палітычных поглядаў.

У цывілізаваных краінах ёсьць грамадзкая салідарнасьць. У Расеі нічога гэтага няма. Ёсьць толькі агульная грамадзкая нянавісьць, зайздрасьць і абсалютнай бальшыні “усё да фені”, як кажуць дорогіе москвічі.

26 студзеня 2011 г. Славацкая газэта “Pravda” напісала, што расейская пракуратура ўжо некалькі гадоў патрабуе ад славацкага боку выдаць двух чачэнцаў: Алі Ібрагімава (34 гады) і Анзора Чанціева (28). Мужчыны ўцяклі ў Славакію праз мяжу з Украінай. Брата Ібрагімава застрэлілі расейскія жаўнеры, сам юнак уцёк у горы. Чанціеў страціў вока падчас бамбардоўкі роднай вёскі ў 2000 г. Абодва потым ваявалі ў паўстанцкай арміі супраць расейскай арміі. Славацкія ўлады адмаўляюцца выдаваць іх Расеі. Справа будзе разгледжана ў міжнародным судзе па правах чалавека ў Стразбурзе.

Наш камэнтар: Цывілізаваная краіна не выдае маскоўскім акупантам змагароў за незалежнасьць.

27 студзеня 2011 г. Бэльгійская газэта “Le Soir” напісала, што ўрад Туніса выдаў ордэр на міжнародны росшук і арышт былога прэзыдэнта Бэн Алі і яго жонкі. Вядома, што яны зараз хаваюцца ў Савудаўскай Аравіі.

Наш камэнтар: Так павінен дзенічаць урад у кожнай краіне, дзе народ зьвергнуў дыктатуру. Дыктатара — пад суд, дзе б ён ні знаходзіўся.

27 студзеня 2011 г. Дацкая газэта “Berlingske Tidende” напісала, што за апошнія 20 гадоў у Даніі падвоілася колькасьць мусульманаў. У Швэцыі і Нарвэгіі прырост яшчэ большы — на 200% і 166%. Назіраецца таксама выбуховы прырост мусульманаў у Францыі.

Наш камэнтар: Зразумела, што йдзецца не пра мясцовы люд, які раптам пачаў навяртацца ў іншую рэлігію. Йдзецца пра тысячы і тысячы чужынцаў, якія запаўняюць сабой эўрапейскія краіны хрысьціянскай культуры. Вядома, што большасьць зь іх успрымаюць усё эўрапейскае і хрысьціянскае як абсалютна чужое, многія жывуць з нянавісьцю. Ня дзіва, што ў Эўропе назіраецца ўздым папулярнасьці правых народных, хрысьціянскіх і кансэрватыўных партый, якія выступаюць за спыненьне гэтай навалы.

27 студзеня 2011 г. Летувіская газэта “Kauno Diena” паведаміла пра заяву міністра ўнутраных справаў РБ Анатоля Куляшова на прэс-канфэрэнцыі ў Менску. Ён заявіў, што міліцыя не зьбівала кандыдата на прэзыдэнта Уладзімера Някляева: “Хто яго біў? Не супрацоўнікі міліцыі”.

Наш камэнтар: Вядома, што антыбеларуская дыктатура ня можа жыць без хлусьні, і што міліцыя ня любіць КГБ але калі не міліцыя, тады хто?

27 студзеня 2011 г. Латвійская газэта “Diena”апублікавала артыкул пад тытулам “Экспэрты: тэракты дэманструюць правал Крамля на Каўказе”. Прыводзяцца высновы экспэртаў у розных краін, якія сьцьвярджаюць, што расейскія ўлады і інфраструктуры не даюць рады з тэрарызмам на Каўказе, а таксама што ворганы ўлады і ўсё грамадзтва раўнадушна ставяцца да бясьпекі людзей.

Наш камэнтар: У глыбакадумных разважаньнях заходніх экспэртаў (дзе часам зьяўляюцца адэкватныя думкі) няма галоўнага: Крэмль-Лубянка зацікаўленыя ў тым, каб у Расеі адбываліся тэракты, ішла вайна на Каўказе, каб гінулі людзі. Гэта ёсьць адна з галоўных умоваў існаваньня гэбоўскай імпэрыі.